بسم الله الرحمن الرحیم
غربت زلال آب
یک حقیقت تلخ :
«بیش از ۷۱٫۱٪ وزن یک انسان، از آب تشکیل شدهاست و نیز بیش از ۶۸٪ سطح کره زمین را آب پوشاندهاست (نزدیک به ۳۶۰ میلیون از ۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع) با این همه تنها ۳ درصد از آبهای کره زمین شیرین و قابل شرب است و باقی آن به علت محلول بودن انواع نمکها خصوصاً نمک خوراکی برای نوشیدن مناسب نیست. از همین سه درصد نیز ۲٪ آن منجمد دردوقطب شمال و جنوب و بیش از ۹۴٪ به صورت شور است.»
اینهارا گفتم که بگویم: این روزهاکه فصل تابستان وگرمااست ، جایگاه این عنصر حیاتی بیشتر نشان داده می شود.
آب را می توان نوشید، می توان باآن خود را و محیط اطراف را تمیز و پاکیزه نمود...
میتوان کشتزاری زیبا پدیدآورد ، بهترین میوه ها و سبزیجات را میل کرد...
میتوان سبزی پلو با ماهی خورد ، غذاهای خوشمزه تهیه و نوش جان کرد...
از گرمای هوا به خنکای کولر پناه بردو...
اما چقدر این کلمه دو حرفی مقدس و پاک ؛مظلوم واقع شده است، آب پاکی که آلودگی ها را میزداید و حتی ،موجب میشود قبل از نماز با وضو و غسلی ، آلودگی های روحی را هم زدود .
آب پاکی که نه نوچ است، نه چسبنده ، نه کدر ومات ؛ روان، سیال ، جاری ، زیبا و زلال، به زندگی ات زیبایی می بخشند.
گلها وقتی می شکفند...
تمیزی سینک ظرفشویی...
کف دستشویی و... ثمره آبند.
هیچ می دانستی که درختهای سربه فلک کشیده کنار جاده، زیبایی خیره کننده ی کوچه باغ وچیزهای بیشمار دیگری ، کودکانِ آب هستند؟! حتی طراوت یک قاچ هندوانه شیرین ، زیر سایه سپیدار...
آب ، قصه عاشورا را هم با خود دارد، قصه تشنگی سردارکربلا و ادب علمدارتشنه لبش ...
آب را درست مصرف کنیم ، چرا که قطره قطره های آب ، وقتی همدیگر را درآغوش می کشند،لیوان آبت ،کتری چای عصرانه ات پر می شوند!!
هیچ فکرکرده ای آنها، همچون آبشارکوچکی ، یا زیبایی خارق العاده ی باران ،پیوسته از شیر ظرفشویی ، یا دوش حمام ؛ پایین میریزندتا تورا خشنودکرده باشند؟!!
قطره های آب هم ، همچون تمام آثار خلقت خداوند، بی هدف آفریده نشده اند، وقتی بدون دلیل،شیر آب باز باشد و بی استفاده به درون چاه فاضلاب بروند ، دلشان می گیرد ، غصه دار می شوند؛که چقدر با وجود این همه کارایی و ارزشمندی ، بی ارزش شده اند و قدرشان دانسته نشده است...
آنها هم، همچون خداوند متعال ، اسراف را دوست ندارند ، چرا که برای تولید یه سیب سرخ معطر، یک گُلِ مریم رویایی ، یک درخت تنومند چناروخیلی چیزهای دیگر ، قطره قطره جمع شدند و حالا، توسط ما،جایشان چاه فاضلاب شده است...
خداکندکه قهرنکنند و قحطی نیاید!! در آن هنگام ، از تشنگی وگریه های کودکان کلافه خواهیم شد ،از بوی تعفنها رنج خواهیم برد و خشکی بیابان را ،به وضوح، روی لبهایمان حس خواهیم کرد...
آب را دریابیم که مظلوم ترین عنصر جهان است...
نویسنده: فاطمه صالحی
منبع(پاراگراف اول): http://mazandaran.irib.ir/