جهان ناشناخته گیمری

(بسم الله الرحمن الرحیم)
جهان ناشناخته گیمری
بسیاری از گیمرهای حرفه‌ای، گیم را از زمین خاکی مثل آتاری و سِگا شروع کرده‌‌اند، روزگاری یکی از بزرگترین مشکل خانواده ها، بازی کردن بچه ها با این دستگاه ها بود. جمله "این بازی ها برات نون و آب نمیشه بشین سر درس و مشقت" برای خیلی از ماها آشناست اما چه کسی فکر می‌کرد از این دنیای جذاب و پر هیجان که زمانی سرگرمی بوده می‌توان میلیونی درآمد داشت؟

درآمد گیم از کجاست؟
گیمرهای حرفه‌ای در جهان با شرکت در مسابقات معتبر ورزش‌های الکترونیک، اعتبار کسب می‌کنند ورزش الکترونیک یک نوع مهمانی یا دورهمی است که حرفه‌ای‌ترین گیمرهای جهان را باهم رو به رو می‌کند و اصولا جوایز چشم‌گیری دارد، مبلغ جایزه را نوع مسابقه و اسپانسر تعیین می‌کند و از چند هزار دلارشروع می‌شود تا چندین میلیون دلار هم افزایش پیدا می‌کند و تیم های برنده با جیب پرپول مسابقه را ترک می‌کنند.
یکی دیگر از راه‌های کسب درآمد استریم کردن است، اگر اهل فضای مجازی باشید حتما این کلمه را شنیده‌اید هنگامی که ویدیویی را از یوتوب یا سریالی را از برنامه‌های پخش فیلم بدون انتظارکشیدن دانلود آن، تماشا می‌کنید یا موسیقی و پادکست را بدون دانلود گوش می‌دهید استریم می‌کنند، با توجه به این تعریف استریمرها هم کسانی هستند که محتوا را به صورت زنده یا از قبل ضبط شده در این برنامه‌های مخصوص بارگزاری می‌کنند هر چه تعداد دنبال کننده‌ها و میزان بازدید از ویدیوهای ضبط شده بیشتر باشد درآمد بازیکن هم به طبع زیاد می‌شود.
و اما در ایران گیمرها با مشکلاتی مثل هزینه اینترنت، پینگ بالا (تأخیر زمانی که هنگام انجام هرکار آنلاین اتفاق می‌افتد، هرچه پینگ پایین‌تر، سرعت اینترنت بهتر) و گرانی لوازم بازی دست و پنجه نرم می‌کنند که بخشی از درآمد آنها برای رفع همین مشکلات هزینه می‌شود.
موانع و مشکلات بازی در ایران
برای درک بهتر ماجرا به سراغ یکی از گیمرهای حرفه‌ای رفتیم، دانیال جعفری مقدم‌فرد، مدرس بازی آفرینی و قهرمان مسابقات رباتیک جهانی است. یکی از آزاردهنده‌ترین برخورد افراد این است که فکر می‌کنند گیم برای بچه‌هاست در صورتی که درصد زیادی از این بازی‌ها اصلا مناسب نوجوانان هم نیست چه برسد به کودکان و میانگین سنی گیمرهای دنیا حدود ۳۴ سال هست.
گیمری را از 4 سالگی شروع کردم!
او درباره احوالات این رشته و مشکلاتی که با آن دست و پنجه نرم می‌کند این طور توضیح می‌دهد: یک مشکل اساسی در کشور این هست که علی رغم علاقه نشان دادن ارگان‌های مختلف به این رشته، وجود نداشتن هماهنگی در سطح بالا و مشخص نبودن تکلیف این رشته مانعی برای پیشرفت فعالین این زمینه شده است همچنین نبود مکان مناسب، تمرین با حضور مربی، عدم وجود یک ارگان مشخص برای برگزاری و سنجش استعداد و ساخت تیم‌های ملی و در آخر بی‌اعتمادی و عدم استقبال اسپانسرها جهت پشتیبانی از استعدادها از جمله مشکلاتی هستند که بازیکنان با آن روبه رو می‌شوند.
از طرفی موفقیت چندین تیم بازی سازی ایرانی در بازار جهانی مانند children of morta و tale of bistun نشان داده که امکان تولید یک بازی در داخل کشور و ورود به بازار جهانی وجود دارد. همچنین وجود کلاس‌های فنی مناسب که برای بازی سازی برگزار شده‌اند این نوید را به علاقه مندان می‌دهد که می‌توانند به صورت فنی و حرفه‌ای وارد حرفه ساخت و تولید بازی بشوند.
گیمرها المپیکی می‌شوند؟
شما هم احتمالا خبر این که گیمرها به المپیک می‌روند را نشنیده‌اید جالب این که کارشناسی که با او به گفتگو نشسته‌ایم دراین باره می گوید: در حال حاضر ورزش الکترونیک محبوبیت قابل توجهی در تمام دنیا دارد. ورود این رشته به المپیک و کسب سهمیه مدال در المپیک هم امری هست که قطعا به وقوع می‌پیوندد اما برخی موانع حقوقی کوچکی در راه هستند که امیدواریم به زودی رفع شوند.
در کنار المپیک تمام بازی‌های esports دنیا مسابقات رسمی مخصوص به خود را دارند که هر ساله درحال برگزاری در تمام دنیا هستند. از نظر فعالیت کشورها هم تقریبا تمام کشورها بودجه‌ای برای این رشته ورزشی در نظر گرفته‌اند و سعی در کسب سهمیه در انواع رشته‌های مختلف را دارند. در ایران هم با اینکه هنوز حمایت کاملا رسمی دولتی نداشته‌ایم بارها شاهد افتخارآفرینی بازیکنان و تیم‌های خود ساخته در مسابقات جهانی بوده ایم.
در دنیای گیم همه جور محتوا وجود دارد، سازنده و مخرب. باید خانواده‌ها و خود گیمرها این موارد را بدانند تا در کنار لذت از یک تفریح خوب از فوایدش هم استفاده بکند.
گیم فقط برای بچه‌ها نیست
وقتی از قهرمان مسابقات رباتیک جهان درباره نگاه‌های غلط اغلب مردم درباره گیم پرسیدم، انگار که سرِ دردِ دلش باز شده باشد گفت: یکی از آزاردهنده‌ترین برخورد افراد این است که فکر می‌کنند گیم برای بچه‌هاست در صورتی که درصد زیادی از این بازی‌ها اصلا مناسب نوجوانان هم نیست چه برسد به کودکان و میانگین سنی گیمرهای دنیا حدود ۳۴ سال هست.
در ادامه از این دلگیری‌ها صحبت کرد: متاسفانه برخی از مردم گیم را در تقابل با درس و پیشرفت فنی و مهارت‌های دیگر می‌دانند و این تفکر اشتباه باعث شده حتی خود گیمرها هم با این تصور به خودشان آسیب بزنند. در صورتی که پژوهش‌های اخیر ثابت کرده اتفاقا گیم باعث تقویت قوای مغز شده و گیمرها می‌توانند در درس و تحصیل هم موفق‌تر باشند.
خوب مطلق وجود ندارد
او درباره این که پس گیم خوب است و خانواده ها نگران نباشند این نکته را اضافه کرد: از خوبی‌ها گفتیم اما باید به این نکته توجه کرد که گیم مانند آتش در صنعت است همان قدر که می‌تواند آسیب رسان باشد، می‌تواند باعث پیشرفت هم شود، دقیقا مثل آتش باید شناخته، کنترل شود و آن‌ها استفاده کرد.

در دنیای گیم محتواهای مختلفی وجود دارد، سازنده و مخرب. باید خانواده‌ها و خود گیمرها این موارد را بدانند تا در کنار لذت از یک تفریح خوب از فوایدش هم استفاده بکند امیدوارم که حمایت‌های لازم هم ازاین رشته صورت بگیرد تا علاوه بر کسب افتخارات جهانی در مسابقات رسمی شاهد حضور بازی‌های خوب ایرانی در بازار جهانی هم باشیم.

موضوع: جهان ناشناخته گیمری
کلید واژه:گیمر,بازیهای گیم , مسابقات گیم
گردآورنده:زینب قاری
منبع:سایت تبیان
منو:سینما و رسانه